Μία ώρα πίσω θα πρέπει να γυρίσουν οι δείκτες των ρολογιών τα ξημερώματα της Κυριακής 30 Οκτωβρίου.
Στις 04:00 οι δείκτες θα πρέπει να μετακινηθούν και να δείχνουν 03:00. Η χειμερινή ώρα θα διατηρηθεί έως και την τελευταία Κυριακή του Μαρτίου του 2017.
Ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ήταν ο εμπνευστής αυτής της ιδέας, την οποία «συνέλαβε» το 1784, ενώ στις αρχές του 20ού αιώνα, κατατέθηκε πρόταση στη βρετανική κυβέρνηση για αλλαγή της ώρας από τον Γουίλιαμ Γουίλετ, ο οποίος σε σχετικό άρθρο του έκανε εκτενή αναφορά στη «σπατάλη του φυσικού φωτός». Η πρώτη εφαρμογή αυτής της ιδέας στην πράξη έγινε στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με σκοπό να εξοικονομηθούν ενεργειακοί πόροι.
Δύο χρόνια μετά την ενεργειακή κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη το 1974 αποφασίστηκε η υιοθέτηση του μέτρου της θερινής ώρας από μεγάλο μέρος των κρατών της Ευρώπης συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας. Στη Βρετανία και στην Ιρλανδία καθιερώθηκε το 1916, στην Ιταλία το 1966, στη Γαλλία το 1976, στην Ελλάδα το 1978, ενώ στη Γερμανία και τη Δανία το 1980. Αν και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προσπαθούσε να ρυθμίσει το ζήτημα από το 1976, αυτό επιτεύχθηκε τέσσερα χρόνια μετά, με μία ιστορική Οδηγία που καθόριζε τις διατάξεις για την κοινή θερινή ώρα (22/7/80) και τέθηκε σε εφαρμογή την επόμενη χρονιά.
Σε μια έκθεση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όπου γινόταν προσπάθεια να διερευνηθεί το θέμα, τα πράγματα περιπλέκονταν ακόμη περισσότερο. Οπως αναφερόταν: «Πρόκειται για ένα λεπτό θέμα, επί του οποίου οι απόψεις των κοινωνικών στρωμάτων διαφέρουν».
Το μέτρο της θερινής ώρας, όμως, με τη μορφή που εφαρμόζεται σήμερα οφείλεται στο Νεοζηλανδό εντομολόγο και αστρονόμο Τζορτζ Χάντσον, ο οποίος πρότεινε με άρθρο του το 1895 να αλλάζουμε τα ρολόγια μας το καλοκαίρι κατά.. 2 ώρες! Σήμερα, το τμήμα του παγκόσμιου πληθυσμού που χρησιμοποιεί τη θερινή ώρα αποτελεί μειοψηφία καθώς σχεδόν όλες οι ασιατικές και αφρικανικές χώρες δεν συμμετέχουν.
Η χειμερινή μέτρηση των λεπτών είναι εδώ και είναι ώρα να διαβάσεις μερικά ρητά, ή ρήσεις και ατάκες περί ώρας, ρολογιών και χρόνου, από κάποιους που θεωρώ σημαντικούς – και, βασικά, ride on time…
«Τρεις η ώρα το πρωί είναι πολύ νωρίς και πολύ αργά για ο,τιδήποτε» – Ζαν Πολ Σαρτρ, γάλλος φιλόσοφος
«Οσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος» – ελληνική θυμοσοφία
«Τίποτε δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια ιδέα που έχει έρθει η ώρα της» -Βίκτωρ Ουγκό, γάλλος συγγραφέας
«Το ανθρώπινο είδος, του οποίου η νοημοσύνη πάει πίσω μόλις έναν χτύπο του αστρονομικού ρολογιού, δύσκολα μπορεί να ελπίζει ότι θα κατανοήσει τόσο σύντομα τι σημαίνουν όλα» – Τζέιμς Τζινς, βρετανός φυσικός και μαθηματικός
«Μια νύχτα έρωτα διαρκεί ένα τέταρτο της ώρας» – Ζορζ Βολίνσκι, γάλλος σκιτσογράφος
Με την αλλαγή της χειμερινής ώρας, κερδίζουμε μια ώρα ύπνου, σωστά; «Η καλύτερη μέθοδος για να μπορέσεις να κοιμηθείς, είναι να φαντασθείς ότι είναι η ώρα να ξυπνήσεις» – Γκράουτσο Μαρξ, αμερικανός κωμικός
«Δεν μετρώ τις ώρες εκτός αν έχουν ήλιο» – Επιγραφή σε ηλιακό ρολόι
Κι αφού κοιτάξαμε τον χρόνο σε επιγραφή, να άλλη μία, αυτή τη φορά σε ρολόγια ναών ή δημόσιων κτηρίων: “Vulnerant omnes, ultima necat”. Δηλαδή, «Ολες πληγώνουν, η τελευταία σκοτώνει» – αναφερόμενη πάντα στις ώρες τις δύσκολες, τις στερνές
«Πού είναι το ρολόι μου;» – Σαλβαντόρ Νταλί, ο ισπανός ζωγράφος, λίγο πριν ξεψυχήσει
Και μην ξεχνάτε… «Η σκοτεινότερη ώρα είναι πριν από την αυγή»: ο άγγλος στοχαστής Τόμας Φούλερ.
Παίρνω να διαβάσω, για πολλοστή φορά, το «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», του Μαρσέλ Προυστ – αυτό που ο Σεφέρης αποκάλεσε «βιβλίο του Χρόνου». Δεν ανοίγω μια σελίδα στην τύχη, ξεκινάω πάντα από την αρχή του: «Για χρόνια πλάγιαζα νωρίς. Μερικές φορές, μόλις έσβηνα το κερί, τα μάτια μου έκλειναν τόσο γρήγορα, ώστε δεν πρόφταινα ν’ αναλογιστώ: “Με παίρνει ο ύπνος”…».
«Αλήθεια, πού πάει ο χρόνος όταν χάνεται;», σκέφτομαι, «πόσο ανούσιο χρόνο έχω χάσει στη ζωή μου;», συνεχίζω. Μετά τα μάτια μου κλείνουν, ηρεμώ, καλό μας χειμώνα, ο χρόνος είναι σχετικός, το απέδειξε κι ο Αϊνστάιν.
Τικ-τακ…
protagon
