Ο Μάρτης ή Μαρτιά είναι ένα παμπάλαιο έθιμο, με
βαλκανική διασπορά. Πιστεύεται ότι έχει τις ρίζες του στην Αρχαία
Ελλάδα, και συγκεκριμένα στα Ελευσίνια Μυστήρια.
Οι μύστες των Ελευσίνιων Μυστηρίων έδεναν μια κλωστή, την Κρόκη, στο δεξί τους χέρι και το αριστερό τους πόδι.
Σε μερικές περιοχές ο Μάρτης φοριέται στο μεγάλο
δάχτυλο του ποδιού σαν δαχτυλίδι για να μην σκοντάφτει ο κάτοχός του. Το
βραχιολάκι αυτό το βγάζουν στο τέλος του μήνα, ή το αφήνουν πάνω στις
τριανταφυλλιές όταν δουν το πρώτο χελιδόνι, για να τον πάρουν τα πουλιά
και να χτίσουν τη φωλιά τους.

Τηρώντας παραδόσεις και έθιμα αιώνων, οι
Βούλγαροι, την πρώτη ημέρα του Μάρτη, φορούν στο πέτο τους στολίδια
φτιαγμένα από άσπρες και κόκκινες κλωστές που αποκαλούνται Μαρτενίτσα.
Σε ορισμένες περιοχές της Βουλγαρίας, οι κάτοικοι τοποθετούν έξω από τα
σπίτια τους ένα κομμάτι κόκκινου υφάσματος για να μην τους «κάψει η
γιαγιά Μάρτα» (Μπάμπα Μάρτα, στα βουλγαρικά), που είναι η θηλυκή
προσωποποίηση του μήνα Μάρτη. Η Μαρτενίτσα λειτουργεί στη συνείδηση του
βουλγαρικού λαού ως φυλαχτό, το οποίο μάλιστα είθισται να προσφέρεται ως
δώρο μεταξύ των μελών της οικογένειας, συνοδευόμενο από ευχές για υγεία
και ευημερία.

Μια ημέρα ένας νεαρός, μαζί με τους συντρόφους του
σκότωσε τον δράκο και απελευθέρωσε τον Ήλιο, φέροντας την άνοιξη. Ο
νεαρός έχασε τη ζωή του και το αίμα του -λέει ο μύθος- έβαψε κόκκινο το
χιόνι. Από τότε, συνηθίζεται την 1η του Μάρτη όλοι οι νεαροί να πλέκουν
το «Μαρτισόρ», με κόκκινη κλωστή που συμβολίζει το αίμα του νεαρού άνδρα
και την αγάπη προς τη θυσία και άσπρη που συμβολίζει την αγνότητα.
Πηγή: sansimera.gr