Στα νερά της πατρίδας του ψαρεύει πλέον ο διάσημος «Ψαράς» από το Ακρωτήρι, ο οποίος επέστρεψε από το Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου επί χρόνια βρισκόταν στον πρώτο όροφο, με άλλες τοιχογραφίες, και κοσμεί το Μουσείο Προϊστορικής Θήρας.
Πρόκειται για ένα από τα σπουδαιότερα έργα της αιγαιακής μεγάλης ζωγραφικής των προϊστορικών χρόνων, που ανακαλύφθηκε πριν από σχεδόν 45 χρόνια.
Τον τελευταίο καιρό ήταν κλεισμένος στην αποθήκη, όπως λέει στο «Εθνος» ο έφορος αρχαιοτήτων Κυκλάδων, Δημήτρης Αθανασούλης. Από χθες όμως, αυτή η διάσημη και άρτια διατηρημένη τοιχογραφία, είναι προσιτή στους επισκέπτες της Σαντορίνης.
Ο ψαράς είναι ένας νέος άντρας που απεικονίζεται γυμνός και κρατά στα χέρια του δύο αρμαθιές με ψάρια: πέντε ψάρια στο αριστερό χέρι και επτά ψάρια στο δεξί. Η στάση του δεν είναι φυσική, αλλά έχει σχεδιαστεί έτσι σε μια προσπάθεια να φανεί το «βάθος» (μην ξεχνάμε ότι κατά την αρχαιότητα οι καλλιτέχνες δεν είχαν συλλάβει την προοπτική). Εμφανίζονται απόηχοι από την αιγυπτιακή τεχνοτροπία -κάτι που δείχνει την αλληλεπίδραση των πολιτισμών-, ωστόσο οι κυκλαδικές φιγούρες είναι πιο ευλύγιστες και με πιο φυσικές κινήσεις.
Κάτω από τα πόδια του απλώνεται το γαλάζιο χρώμα, αποδίδοντας πιθανώς τη θάλασσα και δίνοντας την εντύπωση πως ο ψαράς περπατά δίπλα στην ακτογραμμή. Η μορφή παρουσιάζεται ισορροπημένα στο κέντρο και εντελώς αποκαλυμμένη δίχως ίχνη κοσμημάτων, κάτι που υπονοεί την ενασχόληση με τη θάλασσα, πιθανώς με δίκτυα ή υποβρύχιο κυνήγι. Φέρει περιλαίμιο στη μορφή ενός σχοινιού πιθανώς, η χρηστικότητα του οποίου μας είναι άγνωστη.
Στο κεφάλι του ψαρά απεικονίζονται δύο καστανές μπούκλες από τα μαλλιά του, με τη μία να έχει κατεύθυνση προς τα εμπρός και την άλλη προς τα πίσω. Το υπόλοιπο κεφάλι είναι χρωματισμένο γαλάζιο, γεγονός που δείχνει μάλλον ότι τα μαλλιά του ήταν ξυρισμένα ή κουρεμένα πολύ κοντά σε μια ξεχωριστή κόμμωση.
Λόγω του γαλάζιου αυτού χρώματος, είχε κατ' αρχάς προταθεί πως είναι σύμβολο θεότητας, καθώς αρκετοί θεοί της Μεσογείου απεικονίζονταν με γαλάζια μαλλιά ή γενειάδες. Ωστόσο, αργότερα ο ανασκαφέας Σπυρίδων Μαρινάτος συμπέρανε πως το γαλάζιο υποδηλώνεται ότι το κεφάλι ήταν ξυρισμένο. Το σώμα του είναι χρωματισμένο κόκκινο και προβάλλει σε ένα ανοιχτό φόντο, ενώ τα ψάρια είναι τρίχρωμα. Οι ανατομικές λεπτομέρειες του φύλου είναι διακριτές.
Η τεχνική που χρησιμοποιήθηκε είναι η νωπογραφία (fresco). Μετά την αποκατάστασή της έχει ύψος 147 εκ. Το ενδιαφέρον είναι ότι χρονολογείται περίπου στο 1650 π.Χ. σε ελάχιστη απόσταση από την έκρηξη του ηφαιστείου, από την οποία σκεπάστηκε με λάβα και τέφρα ο οικισμός.
ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΚΩΤΤΗ
http://www.ethnos.gr/
