Ένα ενδιαφέρον κείμενο
του συγγραφέα Δημήτρη Καραβασίλη αλιεύσαμε κατά τη...
διαδικτυακή μας αναζήτηση.
Διαβάστε το κείμενο
Ο χρόνος αυτές τις μέρες έχει την τιμητική του. Αλλά και την τιμή του. Και μάλιστα όσο πάει και ακριβαίνει. Επειδή λιγοστεύει. Και ό,τι είναι σπάνιο είναι και ακριβό.
Αυτές οι διαπιστώσεις ωστόσο είναι το βραβείο ενός θαραλλέου ανθρώπου. Το να σταθείς αντιμέτωπος με τον χρόνο και να μετρηθείς μαζί του είναι κατόρθωμα. Οποιος τον κοιτάζει κατάματα, είναι σα να βλέπει το βάθος της δικής του ψυχής. Επειδή ο χρόνος κυρίως είναι θεριστής. Έρχεται τακτικά για να δρέψει τους καρπούς της δικής σου σποράς. Αλοίμονο αν βρει το χωράφι της ζωής σου χέρσο.
Μερικές φορές ο χρόνος κυκλοφορεί ανάμεσα και μέσα μας ως «καιρός», δηλαδή ευκαιρία. Αυτό το όνομα του το ξέρουν και το χρησιμοποιούν λίγοι. Συνήθως εκείνοι που γνωρίζουν την αξία του. Ως ευκαιρία, δηλαδή καλή περίπτωση, ο χρόνος προσφέρει δώρα τα οποία βέβαια θα ζητήσει πίσω όταν έρθει η ώρα του θερισμού, η του απολογισμού. Τις πιο πολλές φορές αυτά τα δώρα έχουν αντίκρυσμα μόνο στον χώρο των σχέσεων και όχι της ύλης. Για παράδειγμα: Έχουμε ανάγκη να μας λένε πόσο σημαντικοί είμαστε για τη ζωή εκείνων που αγαπάμε. Έχουμε ανάγκη να ακούμε ότι μας αγαπούν, ότι προοδεύουμε, ότι παρόλα τα στραβά μας, μας δέχονται. Ο χρόνος μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους αυτή τη στιγμή. Να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας τώρα. Η ευκαιρία είναι μόνο για τώρα. Είναι ένα λαχείο που πρέπει να το εξαργυρώσεις μόνο την συγκεκριμένη στιγμή, αλλιώς λήγει, χάνεται.
Οι αναβολές, τα δεδομένα είναι εχθροί, όχι του χρόνου αλλά δικοί μας. Το «και αύριο μέρα είναι» αποτελεί απάτη. Ο χρόνος υπάρχει μονάχα τούτη τη στιγμή και είναι διαθέσιμος μόνο τώρα. Το αύριο όπως και το χθες μπορεί και να ανήκουν στην φαντασία και την ελπίδα. Το παρόν είναι το δώρο. Μπορείς να σπείρεις και να θερίσεις ότι θέλεις. Μα θα έχεις και τις ευθύνες.
Το «καλό χρόνο να έχεις» έρχεται σε αντιδιαστολή με το «κακό χρόνο να’χεις». Δεν υπάρχουν ευχές και κατάρες. Αυτά είναι το άλλοθι για τα δικάμας κατορθώματα η αποτυχίες. Ο χρόνος είναι ο πιο αυστηρός δάσκαλος και συνάμα ο πιο δίκαιος. Γι αυτόν έχει ειπωθεί το «Ο,τι έσπειρες θα θερίσεις». Μακάρι να είναι το χωράφι της ζωής μας γέματο με καρπούς αγάπης.
dkaravasilis.gr
του συγγραφέα Δημήτρη Καραβασίλη αλιεύσαμε κατά τη...
διαδικτυακή μας αναζήτηση.
Διαβάστε το κείμενο
Ο χρόνος αυτές τις μέρες έχει την τιμητική του. Αλλά και την τιμή του. Και μάλιστα όσο πάει και ακριβαίνει. Επειδή λιγοστεύει. Και ό,τι είναι σπάνιο είναι και ακριβό.
Αυτές οι διαπιστώσεις ωστόσο είναι το βραβείο ενός θαραλλέου ανθρώπου. Το να σταθείς αντιμέτωπος με τον χρόνο και να μετρηθείς μαζί του είναι κατόρθωμα. Οποιος τον κοιτάζει κατάματα, είναι σα να βλέπει το βάθος της δικής του ψυχής. Επειδή ο χρόνος κυρίως είναι θεριστής. Έρχεται τακτικά για να δρέψει τους καρπούς της δικής σου σποράς. Αλοίμονο αν βρει το χωράφι της ζωής σου χέρσο.
Μερικές φορές ο χρόνος κυκλοφορεί ανάμεσα και μέσα μας ως «καιρός», δηλαδή ευκαιρία. Αυτό το όνομα του το ξέρουν και το χρησιμοποιούν λίγοι. Συνήθως εκείνοι που γνωρίζουν την αξία του. Ως ευκαιρία, δηλαδή καλή περίπτωση, ο χρόνος προσφέρει δώρα τα οποία βέβαια θα ζητήσει πίσω όταν έρθει η ώρα του θερισμού, η του απολογισμού. Τις πιο πολλές φορές αυτά τα δώρα έχουν αντίκρυσμα μόνο στον χώρο των σχέσεων και όχι της ύλης. Για παράδειγμα: Έχουμε ανάγκη να μας λένε πόσο σημαντικοί είμαστε για τη ζωή εκείνων που αγαπάμε. Έχουμε ανάγκη να ακούμε ότι μας αγαπούν, ότι προοδεύουμε, ότι παρόλα τα στραβά μας, μας δέχονται. Ο χρόνος μας δίνει την ευκαιρία να κάνουμε τους άλλους ευτυχισμένους αυτή τη στιγμή. Να μοιραστούμε τα συναισθήματα μας τώρα. Η ευκαιρία είναι μόνο για τώρα. Είναι ένα λαχείο που πρέπει να το εξαργυρώσεις μόνο την συγκεκριμένη στιγμή, αλλιώς λήγει, χάνεται.
Οι αναβολές, τα δεδομένα είναι εχθροί, όχι του χρόνου αλλά δικοί μας. Το «και αύριο μέρα είναι» αποτελεί απάτη. Ο χρόνος υπάρχει μονάχα τούτη τη στιγμή και είναι διαθέσιμος μόνο τώρα. Το αύριο όπως και το χθες μπορεί και να ανήκουν στην φαντασία και την ελπίδα. Το παρόν είναι το δώρο. Μπορείς να σπείρεις και να θερίσεις ότι θέλεις. Μα θα έχεις και τις ευθύνες.
Το «καλό χρόνο να έχεις» έρχεται σε αντιδιαστολή με το «κακό χρόνο να’χεις». Δεν υπάρχουν ευχές και κατάρες. Αυτά είναι το άλλοθι για τα δικάμας κατορθώματα η αποτυχίες. Ο χρόνος είναι ο πιο αυστηρός δάσκαλος και συνάμα ο πιο δίκαιος. Γι αυτόν έχει ειπωθεί το «Ο,τι έσπειρες θα θερίσεις». Μακάρι να είναι το χωράφι της ζωής μας γέματο με καρπούς αγάπης.
dkaravasilis.gr