Επειδή λέγονται πολλά αυτές τις μέρες για την κατάσταση των τραπεζών (δηλώσεις Βγενόπουλου κλπ) καθώς και για το ποιοί ευθύνονται για το κατάντημά τους και ενώ μεσούσης της κρίσης συνεχίζονται οι πανάκριβες διαφημίσεις τους στα ΜΜΕ (το Xkarfoma επιμένει να μην δέχεται διαφημίσεις) θα αναφερθούμε σε δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα «διαχείρησης» ώστε να μην μας μιλούν για εποπτικούς μηχανισμούς και άλλες τέτοιες κοροϊδίες :
Η Marfin Λαϊκή Bank του Ανδρέα Βγενόπουλου χορήγησε δάνεια συνολικού ύψους 157 εκατομμυρίων ευρώ στη Μονή Βατοπεδίου (Εφραίμ Κουτσού κ.α.) με εγγυήσεις ακίνητα αξίας μόλις 41 εκατομμυρίων ευρώ και τα χρήματα χρησιμοποιήθηκαν από τη Μονή για επενδύσεις που δεν ήταν παρά η …αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Marfin Investment Group (MIG).
Εκτός απ’ αυτό, η Μονή Βατοπεδίου συμμετείχε και στο μετοχικό πακέτο του ΟΤΕ στον οποίο ηMIG (του Βγενόπουλου κλπ) είχε αγοράσει το 20% των μετοχών του, που το πούλησε αμέσως μετά στην Deutsche Telecom αποκομίζοντας μεγάλο κέρδος (η δανειοδότηση της Μονής και οι επενδύσεις της στη MIG επηρέαζαν την τιμή των μετοχών στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών, ενώ οι «χειρισμοί» γίνονταν από την Marfin Λαϊκή Bank.
Η Proton Bank του Λαυρέντη Λαυρεντιάδη (ο ίδιος κατηγορείται ότι υπεξαίρεσε 60 εκατομμύρια ευρώ και έχουν ήδη μπλοκαριστεί οι λογαριασμοί του ενώ καλείται να απολογηθεί σε ειδικό ανακριτή), χορηγούσε δάνεια-μαϊμού εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ σε εταιρείες πάλι συμφερόντων του Λ. Λαυρεντιάδη και οδηγήθηκε σε αναγκαστική «κρατικοποίηση» (δηλαδή φορτώθηκαν οι ζημιές της τράπεζας στην κοινωνία).
Ο Έλληνας υπουργός Οικονομικών Ευάγγελος Βενιζέλος κάλυψε την Proton Bank επικαλούμενος την «ευστάθεια του τραπεζικού συστήματος» παρά τις αντίθετες εισηγήσεις των υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου του και ταυτόχρονα έφερε νόμο στη Βουλή για την παραγραφή των δικών του ποινικών ευθυνών (τα χρέη ύψους 850 εκατομμυρίων ευρώ φορτώθηκαν στην κοινωνία με αριστοτεχνικό «βενιζέλειο» τρόπο).
Τα δύο πιο πάνω παραδείγματα περιγράφουν τους τρόπους με τους οποίους κάποιοι διαχειρίζονταν τα χρήματα των καταθετών και σήμερα κόπτονται για την κατάσταση των τραπεζών και τις απώλειες (που θα πληρώσουν ξανά οι πολίτες), ενώ οι ίδιοι τοποθέτησαν τεράστια κέρδη στους προσωπικούς τους λογαριασμούς και βρίσκονται στο απυρόβλητο.
Η οικονομία της Κύπρου περνά δύσκολη περίοδο μετά τις υποβαθμίσεις των τραπεζών από τους οίκους αξιολόγησης, με αποτέλεσμα να πλήττεται η πραγματική οικονομία (αγορά) από την έλλειψη ρευστών και να αυξάνεται η ανεργία, ενώ παράλληλα το κυβερνο-ΑΚΕΛ παρακολουθούσε αδιάφορα και επέτρεπε τα κόλπα των κλεπτοκρατών.