Όταν η Βουλή νομιμοποιεί την παρανομία

 

Ως απογοητευτική εξέλιξη αντιμετωπίζουν οι περιβαλλοντικές οργανώσεις Greenpeace, Αρκτούρος, Αρχέλων, Ελληνική Εταιρεία Περιβάλλοντος και Πολιτισμού, Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης, Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, Καλλιστώ, Δίκτυο Μεσόγειος SOS, MΟm-Εταιρία Μελέτης και Προστασίας της Μεσογειακής Φώκιας, και WWF Ελλάς την ευρεία κοινοβουλευτική πλειοψηφία (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΛΑΟΣ) που διαφάνηκε κατά τη συζήτηση της περασμένης Πέμπτης στην Ολομέλεια της Βουλής, σχετικά με την περιβαλλοντική αδειοδότηση και τη νομιμοποίηση της παράνομης δόμησης ανά την επικράτεια.

Περιβαλλοντικά τραγική πραγματικότητα όμως αποτελεί το γεγονός ότι η όλη συζήτηση για την εύκολη νομιμοποίηση της αυθαιρεσίας ξεκίνησε με πρωτοβουλία του αρμόδιου υπουργείου για την περιβαλλοντική και πολεοδομική πολιτική της χώρας. Κατά τη συζήτηση μάλιστα στην Ολομέλεια, ακούστηκαν από βουλευτές απόψεις που υποστηρίζουν το «δικαίωμα» στην αυθαιρεσία, ακόμα και σε περιπτώσεις δεύτερης ή παραθεριστικής κατοικίας. Με το ίδιο νομοσχέδιο, το Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής εισάγει νέο πλαίσιο περιβαλλοντικής αδειοδότησης έργων και δραστηριοτήτων, το οποίο όμως δεν εγγυάται ασφάλεια ούτε για το περιβάλλον, ούτε για τους επενδυτές.
Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υπενθυμίζουν ότι:

• Εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ψήφισαν, ευτυχώς, το Σύνταγμα του 1975 και του 2001
• Εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ψήφισαν τους νόμους για την προστασία του περιβάλλοντος
• Εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ψήφισαν την πολεοδομική και χωροταξική νομοθεσία
• Εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ψήφισαν την ήδη ανεπαρκή νομοθεσία για τα αυθαίρετα, η οποία όμως ποτέ δεν εφαρμόστηκε
• Εκπρόσωποι του ελληνικού λαού ψηφίζουν, δυστυχώς, με ευρεία πλειοψηφία την αγνόηση της ελληνικής νομοθεσίας και νομιμοποιούν την καταπάτησή της, χωρίς κανένα περιβαλλοντικό κριτήριο και χωρίς να θέτουν πουθενά ένα τέλος στο εκτεταμένο περιβαλλοντικό έγκλημα της παράνομης δόμησης.

Οι περιβαλλοντικές οργανώσεις επιμένουν πως αν πραγματικός στόχος ήταν η χάραξη «κόκκινης γραμμής», τότε το ΥΠΕΚΑ θα προχωρούσε σε αυστηρή και άμεση επιβολή προστίμων στους αυθαιρετούχους, σε κατεδαφίσεις αυθαιρέτων και σε επιτάχυνση του πολεοδομικού σχεδιασμού που εδώ και δεκαετίες χωλαίνει αδικαιολόγητα, δίνοντας εύκολο κίνητρο για παρανομίες. Θα έβαζε επίσης κοινωνικά κριτήρια εκεί όπου πραγματικά υπάρχει ανάγκη. Θα διασφάλιζε ταυτόχρονα όρους ουσιαστικής προστασίας του φυσικού μας πλούτου, ως πολύτιμης δημόσιας περιουσίας και κρίσιμης υποδομής για την προσαρμογή της χώρας στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Αντί αυτής όμως της ολοκληρωμένης πολιτικής, το περιβαλλοντικό υπουργείο επιλέγει να ανοίξει για μια ακόμη φορά την περιβαλλοντικά ολέθρια συζήτηση σχετικά το «δικαίωμα» για καταπάτηση νόμων και φυσικού χώρου και την απαίτηση για νομιμοποίηση της παρανομίας.
Κάθε πολιτική πράξη νομιμοποίησης παρανομιών, ανοίγει την πόρτα για την επόμενη γενιά αυθαιρεσίας.

http://www.greenpeace.org